Żniwa już dosłownie za chwilę. W związku z tym trzeba dobrze przemyśleć jak zagospodarować resztki pożniwne. Słoma zbożowa lub rzepakowa to nawóz bardzo bogaty w składniki odżywcze oraz materię organiczną. W jaki sposób uprawić ściernisko? Czy siać poplony? Zapraszamy do przeczytania naszego artykułu.

Wartość nawozowa słomy 

Słoma zbożowa jest bardzo bogata w składniki odżywcze. Dobrze zagospodarowane resztki pożniwne pozwalają ograniczyć nawożenie pod roślinę następczą. Jaka jest wartość nawozowa słomy zbożowej? Przyjmuje się, że na jedną tonę ziarna pszenicy ozimej przypada od 0,8 do 1,2 tony słomy. Wartość ta może różnić się w zależności od odmiany, warunków uprawy oraz rodzaju gleby. Średnio w jednej tonie słomy pszenicznej znajduje się około 5 kg azotu, 2,4 kg fosforu, 12,4 kg potasu, 1,4 kg magnezu, 3,4 kg wapnia + znaczna ilość mikroelementów. 

Nieco inaczej wygląda sytuacja ze słomą rzepakową, ponieważ jest ona znacznie bardziej zasobna w składniki odżywcze niż słoma zbożowa. Średnio w jednej tonie słomy rzepakowej znajduje się około 7 kg azotu, 3 kg fosforu, 20 kg potasu, 13 kg magnezu oraz 15,6 kg wapnia + znaczna ilość mikroelementów. Biorąc pod uwagę ilość składników pozostawionych w glebie przez rzepak można śmiało stwierdzić, że roślina ta tworzy bardzo dobre stanowisko np. pod pszenicę ozimą.

Warto dodać, że w słomie zbożowej czy rzepakowej znajduje się również bardzo duża ilość materii organicznej, która wspomaga budowanie próchnicy w glebie.    

Poplony dodatkowym źródłem materii organicznej

Aby dodatkowo wzbogacić glebę w materię organiczną bardzo dobrym pomysłem będzie wysianie poplonu, międzyplonu ścierniskowego. Poplon należy wysiać jak najszybciej po żniwach aby zapewnić mu jak najdłuższą wegetację

Najlepiej do tego celu nadają się rośliny, które w krótkim czasie wyprodukują dużą ilość masy zielonej, takie jak: rzodkiew oleista, gorczyca, gryka czy facelia. Bardzo dobrym wyborem będą również rośliny z gatunku strączkowych, np. łubin, groch, wyka oraz bobik. Rośliny te, oprócz wyprodukowania dużej ilości masy zielonej posiadają zdolność wiązania azotu atmosferycznego, co oznacza, że „zbierają” azot z powietrza oraz wprowadzają go do gleby. Azot zgromadzony w ten sposób może być z powodzeniem wykorzystany przez roślinę sianą w plonie głównym. 

Płytka uprawa ścierniska – maszyny 

Płytką uprawę ścierniska najlepiej przeprowadzić w dwóch etapach. Pierwszy etap to jak najpłytsza uprawa, zerwanie ścierniska. Ma to na celu pobudzić samosiewy oraz siewki chwastów do kiełkowania. Zabieg ten najlepiej przeprowadzić zaraz po zbiorach. 

Drugi etap płytkiej uprawy to ponowne płytkie wymieszanie ścierniska wraz z wysiewem rośliny poplonowej. Pomiędzy pierwszą a drugą uprawą zalecamy zachowanie około tygodnia przerwy. Maszyna, która idealnie nada się do tego celu to krótka brona talerzowa TITANUM STANDARD lub TITANUM HEAVY oraz brona talerzowa na słupicy sprężynowej VIBROCUT. Zabiegi płytkiej uprawy ścierniska broną talerzową powinny być wykonane na głębokości około 10 cm przy zachowaniu prędkości roboczej 10 -12 km/h. Inną maszyną, która świetnie nada się do płytkiej uprawy pożniwnej jest agregat ścierniskowy RAPTOR PLUS. Maszyna ta wyposażona jest w dwa rzędy grządzieli na zabezpieczeniu sprężynowym z podcinaczami bocznymi, rząd talerzy zagarniających oraz wał doprawiający. Głębokość pracy agregatu ścierniskowego powinna oscylować w przedziale 12-15 cm przy zachowaniu prędkości roboczej około 10 kg/h. Takie parametry pracy pozwolą dokładnie podciąć ściernisko i wymieszać resztki z glebą.

W przypadku ścierniska po rzepaku dobrym wyborem może okazać się MULCZER PWN, czyli podwójny wał nożowy. Dzięki zastosowaniu dwóch wałów wyposażonych w spiralnie montowane noże tnące maszyna ta znakomicie poradzi sobie z wysokim ścierniskiem po rzepaku łamiąc i skutecznie niszcząc twarde łodygi. Zabieg ten znacznie przyspiesza proces rozkładu resztek pożniwnych oraz uwalnianie składników odżywczych. Prędkość pracy mulczerem powinna oscylować w granicach nawet 18 km/h.